Για τον όρο "εθνικιστές"

"Έχοντας επιπλέον, ως δεδομένο την ισχνή απήχηση φασιστικών σχημάτων στην Ελλάδα και την περιορισμένη παρουσία ιδεολογικών μορφών δοσιλογισμού, δυνάμεων δηλαδή που ο ορίζοντας των προσδοκιών τους συνταυτίζοταν με το όραμα της <<Νέας Τάξης>> του Άξονα, οι καταβολές της μεταπολεμικής ελληνικής Άκρας Δεξιάς, είναι αδυνατόν να εντοπιστούν στην εμφάνιση ήδη από τα μέσα της Κατοχής μιας ελάσσονος, αλλά υπαρκτής, διαιρετικής τομής μεταξύ εθνικιστών και εθνικοφρόνων στο εσωτερικό του αντιεαμικού χώρου.

Ο καινούριος θαυμαστός κόσμος

Φωτογραφία: Βασίλης Μαθιουδάκης

του Θανάση Σκρουμπέλου από την "Εφημερίδα των Συντακτών"

Μια φωτογραφία δεν είναι χίλιες λέξεις, είναι ένα γκαπ στον χρόνο για να αρχίσει να μας λέει την ιστορία του στη Μυτιλήνη.

O πόλεμος, ο πόλεμος, ποιος είναι που δεν τον θέλει;

-Αυτοί που κάηκαν τα σπίτια τους.

-Μα δεν είναι δυνατόν, στη θέση των σπιτιών θα χτιστούν ουρανοξύστες, με το ασανσέρ θα φτάνεις στον ουρανό, για πρωινό θα πίνεις σύννεφο.

Ο πόλεμος, ο πόλεμος, ποιος είναι που δεν τον θέλει;

Διαβάστε περισσότερα στην http://www.efsyn.gr/

Το δίδαγμα της διαγραφής του γερμανικού χρέους

ΠΗΓΗ: "Καθημερινή"

του Timothy W.Guinnane*

Η ελληνική κρίση χρέους έχει πυροδοτήσει εκτενείς αναφορές στη Συμφωνία του Λονδίνου για το γερμανικό χρέος. Υπογράφηκε το 1953 και έδωσε τέλος σε μια μακρά περίοδο αθέτησης πληρωμών από τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα της Γερμανίας. Το συνολικό χρέος της Γερμανίας μειώθηκε κατά το ήμισυ. Ο,τι απέμεινε αναθεωρήθηκε και συνδέθηκε με τα έσοδα της χώρας από τις εξαγωγές. Ενα από τα παιχνίδια τραγικής ειρωνείας στην ιστορία είναι πως η Ελλάδα ήταν από τις πιστώτριες χώρες που υπέγραψαν τη Συμφωνία του Λονδίνου για την ελάφρυνση του γερμανικού χρέους.

Το Μ. Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού αρνείται να παραλάβει το βραβείο από το Ε.Κ.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το  Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφάσισε να μας απονείμει το βραβείο Ευρωπαίου πολίτη για το 2015, ως αναγνώριση  του αγώνα που κάνουμε 4 σχεδόν χρόνια για τον εγκαταλειμμένο από την επίσημη Πολιτεία άνεργο – ανασφάλιστο ασθενή και για μια καλύτερη κοινωνία. Αυτός ο αγώνας όμως δίνεται από εμάς επειδή  οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν, και συνεχίζουν να εφαρμόζονται, στην χώρα μας είναι απόρροια των πιέσεων και εκβιασμών που ασκούν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.), έχει οδηγήσει εκτός ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης πάνω από 3 εκατομμύρια άπορων και εξαθλιωμένων άνεργων πολιτών.

Η Βαϊμάρη του Αιγαίου

του Paul Krugman/ The New York Times/ Καθημερινή

Εάν επιθυμεί να μιλήσει κανείς για τα κατάλληλα μέτρα για να ανακάμψει μια οικονομία από την ύφεση, τότε, αναμφισβήτητα, θα πρέπει να εξετάσει τα ιστορικά διδάγματα από τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης. Ωστόσο, τα γεγονότα που καθόρισαν την πορεία της Γερμανίας μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο παρουσιάζονται με έναν αρκετά επιλεκτικό τρόπο. Ακούμε ασταμάτητα για τον υπερπληθωρισμό του 1923, αλλά τίποτα για τον αποπληθωρισμό που ακολούθησε στις αρχές της δεκαετίας του ’30, όταν η κυβέρνηση προσπάθησε να διατηρήσει τη σύνδεση της Γερμανίας με τον κανόνα του χρυσού με αυστηρή νομισματική πολιτική και σκληρή λιτότητα.

Όλο το άρθρο στα ελληνικά στο http://www.kathimerini.gr

“Μαζί τα είπανε” : Ένα βιβλίο- έρευνα για τις δηλώσεις των πολιτικών

Ένα διαφορετικό βιβλίο κυκλοφορεί αυτές τις μέρες από τις Εκδόσεις Λιβάνη. Ονομάζεται «Μαζί τα είπανε» και συνιστά το «ανθολόγιο αναξιοπιστίας» των  δηλώσεων που έκαναν τα προηγούμενα 20 χρόνια  οι πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής από τα κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα, και οι εκπρόσωποι της ΕΕ. Είναι μια δημοσιογραφική έρευνα στα αρχεία εφημερίδων, τηλεοπτικών, ραδιοφωνικών σταθμών και site των τελευταίων 20 ετών.  Ταυτόχρονα δημοσιεύεται και ένα αναλυτικό χρονολόγιο  των γεγονότων από το 1996 ως το 2013.

Λάθος στοιχεία, λανθασμένα συμπεράσματα

Paul Grugman/ The New York Times

Αρκετό καιρό πριν, είχα δημοσιεύσει ένα άρθρο με τίτλο «Οι Πλούσιοι, η Δεξιά και τα Δεδομένα», στο οποίο περιέγραφα πολιτικά υποκινούμενες προσπάθειες ν’ αρνηθεί κανείς το προφανές, την έντονη αύξηση της εισοδηματικής ανισότητας. Πιθανότατα δεν θα σας καταπλήξει το γεγονός ότι βρήκα αποδείξεις πως αυτοί που αρνούνται την αύξηση της εισοδηματικής ανισότητας χρησιμοποιούν με λάθος τρόπο τα στατιστικά στοιχεία.

Όλο το άρθρο στο http://www.kathimerini.gr/

Ξέχασαν τις πλατείες σε Αγιο Παντελεήμονα και Αττική

Η παρέμβαση  που δεν γίνεται είναι στις γειτονιές. Δύο από τα έργα που είχε προκρίνει το υπουργείο Περιβάλλοντος επί Τ. Μπιρμπίλη είναι η ανάπλαση των Πλατειών Αγίου Παντελεήμονα και Αττικής μέσω της οδού Αγορακρίτου. Αλλά,  αν αυτά είναι ευθύνη της κυβέρνησης το ερώτημα είναι τι κάνει ο Δήμος Αθηναίων. Μπορεί η Κυψέλη να επανήλθε στην επικαιρότητα από την αναφορά της  ποιήτριας Κική Δημουλά, για τα παγκάκια και τους μετανάστες, αλλά η όλη παρέμβαση του Δήμου περιορίστηκε στο κλείσιμο της Δημοτικής αγοράς και το εκ νέου άνοιγμα της, χωρίς περιεχόμενο.

Νέο στοίχημα είναι η διαχείριση του Πεδίου του Άρεως. Η ανάπλαση του στοίχισε στην υπερνομαρχία και στον ελληνικό λαό περίπου 11 εκατ. ευρώ και εξακολουθεί να παρουσιάζει σοβαρά προβλήματα. Ο Δήμος Αθηναίων ζητάει να αναλάβει τη διαχείριση του και ο περιφερειάρχης, Γιάννης Σγουρός δεν είναι αρνητικός.   

Οι μελέτες για την Πανεπιστημίου στο υπουργείο Ανάπτυξης

Τις προκαταρκτικές μελέτες για την ανάπλαση του Κέντρου της Αθήνας, με άξονα την Πανεπιστημίου υπέβαλλε, εμπρόθεσμα στο υπουργείο Ανάπτυξης, το Ίδρυμα Ωνάση. Η κυβέρνηση καλείται να αποφασίσει αν θα ενταχθεί το έργο στο ΕΣΠΑ, όπως δεσμεύτηκε δημόσια στην παρουσίαση του Re-think Athens. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως οι διαδικασίες αυτές θα ολοκληρωθούν ως το Σεπτέμβριο του 2013 με στόχο να ξεκινήσουν από το Φθινόπωρο τα πρώτα έργα ανάπλασης με στόχο να ολοκληρωθούν το 2015. Μαζί με την ένταξη του Κεραμεικού στο σχέδιο JESSICA είναι τα μοναδικά σχέδια που συζητούνται αυτή την περίοδο. Τόσο στον Κεραμεικό όσο και στο Γεράνι έχουν ήδη θεσμοθετηθεί ειδικά οικονομικά κίνητρα για την εγκατάσταση επιχειρήσεων, αλλά μέχρι εκεί.  Για παράδειγμα, δεν γνωρίζει κάνει τι συμβαίνει με το έργο της ανάπλασης της Πλατείας Θεάτρου, η οποία ήταν το “θέατρο” των ναρκωτικών ως και το 2009. Το έργο το έχει αναλάβει η ΕΑΧΑ, αλλά δεν υπάρχει καμία άλλη ενημέρωση. Ο Δήμος Αθηναίων θέλει να φέρει επιχειρήσεις στο Κέντρο της Πόλης, χωρίς ωστόσο  να έχει εκπονήσει κανένα σχέδιο ως τώρα.

Δίνει 4,5 εκατ. ευρώ ο Δήμος για το ...κτίριο του ΕΒΕΑ!

Κι ενώ υποτίθεται δεν υπάρχουν χρήματα για κοινωνική πολιτική ή αναπλάσεις ο Δήμος Αθηναίων αναλαμβάνει την αποκατάσταση του κτιρίου του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου στην οδό Ακαδημίας 12 στο κέντρο της Αθήνας, αντί συνολικού ποσού 4.550.000 ευρώ για να δημιουργηθεί Κέντρο Ανάπτυξης Επιχειρηματικότητας. Σε αντάλλαγμα παραχωρείται το κτίριο στο δήμο της Αθήνας για μόλις 12 χρόνια. Τη συμφωνία ενέκρινε η παράταξη «Δικαίωμα στην πόλη» και καταψήφισε σύσσωμη η αντιπολίτευση. Βεβαίως και αποτελεί σύμπτωση η, προ έτους, ημερίδα της ΔΗΜΑΡ στο συγκεκριμένο κτίριο για την κατάσταση στην Αθήνα. 

«Κοιτάει» τους οίκους ανοχής η αστυνομία

Περίπου 75 οίκοι ανοχής λειτουργούν σε Κεραμεικό και Μεταξουργείο.  Αυτό είναι και το νούμερο ένα ζήτημα που αναχαιτίζει την «ανάπλαση» της περιοχής την οποία προωθεί η μεσιτική  εταιρεία Oliaros. Το εντυπωσιακό στοιχείο είναι πως μετά το ξέσπασμα της κρίσης και την εφαρμογή του Μνημονίου, τα πορνεία στην περιοχή διπλασιάστηκαν, υπό την ανοχή του Δήμου Αθηναίων και της Αστυνομίας.

Σφαγείο σε ταράτσα στο κέντρο της Αθήνας!

ΑΘΗΝΑ SOS

Επιστροφή σε συνθήκες του 1960 με υπαίθρια σφαγείο σε ταράτσα στο Κέντρο της πόλης! Σε κτίριο στη συμβολή των οδών Ευριπίδου και Μενάνδρου λειτουργεί τις απογευματινές ώρες παράνομο σφαγείο.  Τα ζώα σφάζονται στην ταράτσα και στη συνέχεια κόβονται από το μπαλτά του χασάπη, με θέα την Ακρόπολη χωρίς να είναι γνωστό που διοχετεύονται. Ο ήχος του μπαλτά ακούγεται στους γύρω δρόμους και στη συνέχεια τα κομμένα τμήματα των ζώων μπαίνουν σε σφραγισμένες σακούλες.

Τα ναρκωτικά πάνε Βαρβάκειο

ΑΘΗΝΑ SOS 

Μετακίνηση χρηστών  ναρκωτικών στο πλάτωμα στην Πλατεία Βαρβάκειου Αγοράς. Οι χρήστες συγκεντρώνονται στο συγκεκριμένο χώρο απέναντι από τη Βαρβάκειο κρεαταγορά και τα καταστήματα με τα είδη διατροφής, καθώς μετακινήθηκαν από άλλο σημείο του κέντρου. Στο σημείο αυτό είχε δημιουργηθεί από τον πρώην αντιδήμαρχο Λευτέρη Σκιαδά το κοινωνικό παντοπωλείο της Αθήνας, το οποίο και δεν λειτουργεί.

Για μια χούφτα δολάρια... γκρέμισαν την Αργεντινή

της Ζέζας Ζήκου

Συγκλονιστική η ομολογία του Ντε Λα Ρούα στη δημοσιογράφο Ελένη Βαρβιτσιώτη, στην εξαιρετική έρευνα του Σκάι για τη χρεοκοπία της Αργεντινής στην εκπομπή των «Νέων Φακέλων». Ο πρώην πρόεδρος της Αργεντινής ομολόγησε πως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, μετά την εκλογή του προέδρου Μπους στις ΗΠΑ και την αλλαγή του επικεφαλής του ΔΝΤ αποφάσισε -αιφνιδιαστικά και δίχως να ενημερώσει κανέναν- να διακόψει τις δόσεις των δανείων βοήθειας προκαλώντας την οικονομική και κοινωνική κατάρρευση της χώρας του. Επίσης, ομολόγησε πως έκανε ολέθριο σφάλμα όταν εξαναγκάστηκε να επιβάλει το πάγωμα των τραπεζικών καταθέσεων -όπως ακριβώς έγινε στην Κύπρο- προκαλώντας οργή και χάος, με αποτέλεσμα να παραιτηθεί τον Δεκέμβριο του 2001.

Οπως η Ελλάδα σήμερα, έτσι και η Αργεντινή στα τέλη της δεκαετίας του ’90 όφειλε πολύ περισσότερα χρήματα από όσα μπορούσε ποτέ να αποπληρώσει. «Δεν έχετε να πληρώσετε; Δώστε μας τα πετρέλαια. Πουλήστε τις τηλεπικοινωνίες, την ύδρευση, τις αερογραμμές, τη συγκοινωνία, το φυσικό αέριο», ο ωμός εκβιασμός. Η κυβέρνηση Μένεμ τους τα έδωσε όλα. Και βρέθηκε η Αργεντινή στην παράδοξη κατάσταση να έχει πουλήσει τα πάντα και το χρέος της να αυξάνεται αντί να μειώνεται! Και ήρθε το χάος. Τι μας θυμίζει αυτό;

Όλο το άρθρο στο http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_04/04/2013_491774 

Το τέλος του υπαρκτού “Σοσιαλισμού” στη Γαλλία

του Νίκου Σμυρναίου

Τα συνεχή σκάνδαλα και η οικονομική και κοινωνική κρίση που μαστίζει τη χώρα σηματοδοτούν την αρχή του τέλους του υπαρκτού “σοσιαλισμού” στη Γαλλία όπως αυτός εκφράστηκε και εφαρμόστηκε τα τελευταία τριάντα χρόνια.

Σε πείσμα της ιστορίας, όπως και στην Ελλάδα, ο ένας από τους δύο φορείς του δικομματισμού στη Γαλλία αποκαλεί ακόμη τον εαυτό του Σοσιαλιστικό Κόμμα (Parti Socialiste). Από την εκλογή του Μιτεράν το 1981 και μετά οι “Σοσιαλιστές” κυβέρνησαν για σχεδόν είκοσι χρόνια.

Όλο το άρθρο στο http://smyrnaios.net/archives/935