Ανακοίνωση της Αναρχικής Συνείδησης
Να μην ξεχάσουμε να ξαναφωνάξουμε όπως και τότε, όπως και πάντα Χαμιντουλάν Νατζαφι 15χρονων, νεκρός, Φερστέ Νατζαφι, 11 χρονών, τυφλή. Και τώρα τα τρία δολοφονημένα αδέρφια μας εργαζόμενοι στην τράπεζα της "Μαρφιν", στις 5/5/2010:
Παρασκευή Ζούλια, Αγγελική Παπαθανασοπούλου, Επαμεινώνδας Τσακαλής.
Η σιωπή και η αδιαφορία είναι συνενοχή. Και σιωπηλούς, αδιάφορους, ένοχους, συνένοχους ή αυτουργούς σε αυτόν τον φόνο δεν θα έχετε τους αναρχικούς.
Για όσους θυμούνται και δεν ξεχνούν. Για όσους μπορούν να ξεχωρίσουν την αλήθεια μέσα από τα δακρυγόνα, την αστυνομική βιαιότητα, την προπαγάνδα και την παραπληροφόρηση του κράτους και των ΜΜΕ που εκμεταλλεύονται τα τραγικά γεγονότα για να συκοφαντήσουν και να πολιτικοποιήσουν τους αναρχικούς ως χώρο "τυφλών δολοφόνων" και "αδίστακτων τρομοκρατών"
Η φωνή μας έρχεται από παλιά. Κουρασμένη, μέσα στο αίμα και στον συνεχή διωγμό από τους αφέντες καταπιεστές των λαών, μα πάντα όρθια να υπερασπίσει την αξία και την αξιοπρέπεια της ανθρώπινης ζωής "εσείς μιλάτε για ζημιές, εμείς μιλάμε για ζωές".
Την ώρα που η τρομοκρατική ομάδα κεφαλαίου και κράτους απαξιώνει την ανθρώπινη ζωή πετώντας την στα σκουπίδια της "αγοράς" και του κέρδους σαν "δάνειο εξόφλησης", "ομόλογο" και "εθνικό χρέος".
Εμείς μιλάμε ,όπως και πάντα, για ζωές. Ο αναρχικός κοινωνικός αγώνας για μια ελεύθερη κοινωνία χωρίς αδικία και εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο αισθάνεται την ανάγκη να απευθυνθεί σε όλους τους εργαζόμενους, σε όλο τον λαό για να εκδηλώσει όλη του την απέχθεια και μίσος για το ναζιστικό τάγμα εφόδου που στις 5 Μάη εκτέλεσε εν ψυχρώ και με μαφιόζικη πρακτική τρία αδέλφια μας εργαζομένους. Στην τράπεζα της "Μαρφίν", στην οδό Σταδίου 23.
Με την ευθύνη και το βάρος που έχει όχι μόνο απλά να το λες, αλλά να ζεις με υπερηφάνεια ως αναρχικός, με ψηλά το κεφάλι και κοιτώντας όλους και όλες σας στα μάτια.
Τρέφουμε για τους δράστες της εγκληματικής επίθεσης την ίδια εχθρότητα με εκείνη που έχουμε για τους ατιμώρητους φονιάδες των μηχανισμών καταστολής και της εργοδοτικής τρομοκρατίας που ευθύνονται για τον θάνατο, τα βασανιστήρια και την βία ενάντια σε πολίτες, διαδηλωτές, εργάτες και κρατούμενους από το 1974 και σήμερα.
Οι αναρχικοί δεν είναι ο "εσωτερικός εχθρός" της κοινωνίας, εσωτερικός εχθρός είναι εκείνοι που χύνουν με υποκρισία ψεύτικα δάκρυα για τα θύματα στην "μαρφιν" και που ζητούν μέσα από τα υπουργεία, τις τράπεζες, το προεδρικό μέγαρο και την βουλή "συναίνεση", "θυσίες" και "συμμετοχή" για το "πρόγραμμα σταθερότητας και ανάκαμψης", οδηγώντας μας στην απόλυτη φτώχεια, μιζέρια, ταπείνωση και εξαθλίωση.
Ο αναρχικός αγώνας είναι γνωστό και ξεκάθαρο πως δεν είχε και δεν θα έχει ποτέ σχέση με αντικοινωνικά και φασιστοειδή απόβλητα και και δεν θα "χρεωθεί" την δολοφονική δράση και αλητεία του "πολιτικού" χουλιγκανισμού και του "αντικαπιταλιστικού" μηδενισμού που σπάει και λεηλατεί μαγαζιά, που προβοκάρει και αμαυρώνει την δίκαιη οργή χιλιάδων εργαζομένων ενάντια στα τρομοκρατικά μέτρα κράτους και διεθνούς οικονομικής χούντας.
Ο αναρχικός κοινωνικός αγώνας δεν έχει ανάμεσα του εκτελεστές, τραμπούκους και καθάρματα, αλλά αγνούς αγωνιστές, παιδιά και αδέλφια δικά σας που θέλουν τα σπίτια των ανθρώπων, τα σπίτια μας, οι γειτονιές μας να είναι ντυμένα στο γέλιο, στην χαρά, στην ευτυχία, στην ζωή και όχι στον πόνο, στο πένθος και στην απώλεια των παιδιών τους, των δικών μας παιδιών, των δικών μας αδελφών. Όποιοι και να είναι, με ή χωρίς "κουκούλα". Καμιά "συντροφικότητα" και κάλυψη της εγκληματικής παρακρατικής συμμορίας που δολοφόνησε στις 5/5/2010 τα τρία αδέλφια μας εργαζομένους στην τράπεζα "Μαρφίν". Αλληλεγγύη και συμπαράσταση στις οικογένειές τους.
Για μια κοινωνία αλληλεγγύης.Χωρίς βαρβαρότητα, χωρίς εξουσία. Για μια κοινωνία χωρίς δήμιους και θύματα, χωρίς σκλάβους και αφεντικά. Ενάντια στην εξουσία του θανάτου. Μαζί στον αγώνα για ζωή, γη και ελευθερία.
Αναρχική πρωτοβουλία στα νότια, έκτακτη συνέλευση της αναρχικής συνείδησης ενάντια στην βαρβαρότητα και στην τρομοκρατία της κάθε εξουσιαστικής συμμορίας.
Σχέδια για τις καλοκαιρινές διακοπές που έχουμε μπροστά μας. Κάποτε ο
Ιούλιος ήταν αλλιώς
-
[image: diakopes.kalokerines]
* Αγαπώ να ζω κάθε στιγμή εδώ στο διαδίκτυο. Ανοίξαμε κουβέντα για τις
καλοκαιρινές διακοπές. Πώς θα είναι τα πράγματα, φέτος;...
Πριν από 2 χρόνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου