Η ανηθικότητα της προκρούστειας αναλογικής

Tου Παντελή Mπουκάλα/ "Καθημερινή"

Οι τριάντα πέντε στους εκατό συμπολίτες μας, δηλαδή 3.472.650 άνθρωποι, δεν εκπροσωπούνται στο Κοινοβούλιο. Δεν έχουν λοιπόν την προσδοκία ή έστω την αυταπάτη ότι θα ακουστεί εκεί και η δική τους φωνή, έστω «καθαρισμένη», έστω διαμεσολαβημένη και ως εκ τούτου εξασθενημένη, αν όχι και παραμορφωμένη. Ετσι το αποφάσισαν πολλοί από αυτούς, περισσότεροι από κάθε άλλη φορά, για διάφορους λόγους: από την (ποικίλης ιδεολογικής καταγωγής) πλήρη άρνηση της κομματοκρατίας, η οποία εσχάτως κυκλοφορούσε και με το παρωνύμιο της κλεπτοκρατίας, έως τον απλό σνομπισμό ή την επιβίβαση σε έναν συρμό, μηχανοδηγοί του οποίου είναι διάφοροι πετυχημένοι αστέρες της ελαφρότατης μιντιακής σόου μπιζ. Αθροιζόμενοι όλοι αυτοί με όσους δεν μπορούσαν να ψηφίσουν ακόμα κι αν το ήθελαν (καθηλωμένοι υπερήλικοι, νοσηλευόμενοι, εκτάκτως ή μονίμως απόντες στο εξωτερικό, οικονομικώς στριμωγμένοι ετεροδημότες που πια δεν είχαν κομματικά αεροπλάνα και βαπόρι στη διάθεσή τους κ. ά.), έδωσαν το μεγαλύτερο ποσοστό αποχής στα χρονικά της χώρας: 34,90%. αναλυτικά στο  http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_13/05/2012_441869