"Σκαλοβάτες"

-Είμαστε "σκαλοβάτες", είπε η συνομιλήτρια μου γελώντας.
-Τι είναι αυτό, ρώτησα με απορία.
-"Σκάλα" στα ελληνικά είναι η λένσιτσα. Εμείς, λοιπόν καθαρίζουμε σκάλες , σκαρφαλώνουμε σε αυτές, τις "γλείφουμε" μέχρι να γυαλίσουν. Γι' αυτό και λεγόμαστε σκαλοβάτες.
Η ερμηνεία της λέξης μου άρεσε πολύ. Δέχθηκα να δουλέψω μαζί τους για να δω τι είναι αυτή η δουλειά.

Εκείνη τη μέρα από θαύμα επέζησα. ήταν ένας πραγματικός εφιάλτης. Όλες μαζί σερνόμασταν στις σκάλες η μία πίσω από την άλλη, για να μη μένει βρομιά. Από κάτω, οι συναδέλφισσές μου- που είχαν ήδη προτάσεις να πλύνουν τις σκάλες μια κάποιο ειδικό απορρυπαντικό- που φώναζαν πιο "γρήγορα,πιο γρήγορα!". Εγώ προσπαθούσα να βιαστώ, , αλλά ή στο πέμπτο κατά σειρά σπίτι οι δυνάμεις που άρχισαν να με εγκαταλείπουν. Με δυσκολία κουνούσα τα χέρια μου. Το πρόσωπό μου ήταν μούσκεμα, δεν μπορούσα μάλιστα να σκουπίσω το ποτάμι του ιδρώτα από το μέτωπό μου, καθώς τα χέρια και τα ρούχα μου ήταν τόσο βρώμικα που , αν το έκανα το πρόσωπό μου θα γινόταν μαύρο.
Πίστευα ότι ποτέ στη ζωή μου δεν έκανα μια τέτοια δουλειά. Το επόμενο πρωί το σώμα μου πονούσε τόσο πολύ , που νόμιζε ότι δεν μπορούσα να κουνήσω ούτε τα χέρια μου , ούτε τα πόδια μου. Ωστόσο, όταν είδα πως στο πορτοφόλι μου υπήρχε μόνο ένα χαρτονόμισμα των πενήντα ευρώ, είπα πως μπορεί να πεθάνω, αλλά πρέπει να πάω να δουλέψω"


"Οι σκάλες των ονείρων" από το βιβλίο Μάσκες. Ιστορίες μεταναστών" της Ιλόνα Ταλάντσεβα. Πρώτη έκδοση στη Ρωσία το 2006 . Στην Ελλάδα , μόλις κυκλοφόρησε από τις "Εκδόσεις Πύλη"