Επαρχιώτες στην Ομόνοια

Στα μέσα Απριλίου γράφαμε για σφαίρες πάνω από την πόλη με αφορμή ένα επεισόδιο τραυματισμού με πιστόλι στον Άγιο Νικόλαο, παρατηρώντας πως "η διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής είναι μια νέα πραγματικότητα, με την κοινωνία των 2/3 να γεννιέται και στη χώρα μας" και πως "οι αποκλεισμένοι , όμως καμιά φορά σαλτάρουν , σηκώνουν το πιστόλι και είτε στον ΟΑΕΔ, είτε στον Άγιο Νικόλαο και πυροβολούν".

Η Νέα Διακυβέρνηση έπρεπε να υποστεί μια μεγάλη ήττα στις ευρωεκλογές για να παρέμβει, αλλά και πάλι προς τη λάθος κατεύθυνση. Αποφάσισε να επενδύσει στο φόβο για τους μετανάστες προτείνοντας επιχειρήσεις σκούπα , στρατόπεδα μεταναστών και επελάσεις ξένων από τη χώρα. Από κοντά και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου, προτείνοντας "καμία ανοχή στη λαθρομετανάστευση". Έτσι κυβέρνηση και αντιπολίτευση αισιοδοξούν πως θα χαϊδέψουν τα αυτά των ψηφοφόρων που μην αντέχοντας άλλο την απελπιστική κατάσταση με τους μετανάστες στην πόλη ψήφισαν μαζικά ΛΑΟΣ, την ίδια ώρα που τα αριστερά κόμματα υποκρίνονταν πως δεν υπήρχε πρόβλημα, φοβούμενοι ένα νέο πογκρόμ σε βάρος των ξένων.

Οφείλουμε να ξεχωρίσουμε τα προβλήματα. Όποιος θεωρεί πως το ζήτημα είναι και μόνο η "λαθρομετανάστευση" γρήγορα θα απογοητευτεί. Διότι η εγκληματικότητα, όσο και αν βρίσκει έκφραση και από τους μετανάστες που βρίσκονται στη χώρα , δεν έχει σύνορα, αλλά λειτουργεί ως μια πολυεθνική εταιρεία . Παράλληλα όσο χτίζουμε νέες πολυκατοικίες στο κέντρο της Αθήνας, καταστρέφοντας μονοκατοικίες και αδόμητους χώρους, τόσο εξαφανίζουμε την προοπτική αποσυμφόρησης της πόλης. Είμαστε ήδη πολλοί στο λεκανοπέδιο και οι ασύδοτοι εργολάβοι, υπό την προστασία του αρμόδιου υπουργείου, συνεχίζουν να κερδοσκοπούν σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος.

"Οι λύσεις που βασίζονται μόνο στη μεγαλύτερη εμπλοκή της αστυνομίας ή του στρατού συγκαλύπτουν συχνά την αποποίηση των πολιτικών ευθυνών" γράφει ο δημοσιογράφος Misha Glenny στο "MC Mafia. Έγκλημα χωρίς σύνορα" (Εκδόσεις Πάπυρος) Τις προωθούν ανέμπνευστοι πολιτικοί που τους λείπει είτε το όραμα , είτε το ενδιαφέρον να αντιμετωπίσουν τις τεράστιες διαρθρωτικές ανισότητες της παγκόσμιας οικονομίας πάνω στις οποίες ευδοκιμεί το έγκλημα και η αστάθεια" συνεχίζει και καταλήγει συμπερασματικά: "Μετά την αλλαγή της χιλιετίας", "η εχθρότητα των ΗΠΑ, η ανεπάρκεια της ΕΕ, ο κυνισμός της Ρωσίας και η αδιαφορία της Κίνας, συνδυάστηκαν με την υπέρμετρη φιλοδοξία της Κίνας και της Ινδίας, σηματοδοτώντας τη μεγάλη άνθιση τόσο των παγκόσμιων επιχειρήσεων, όσο και του υπερεθνικού οργανωμένου εγκλήματος" .